प्रभु पाखे क्षण एक मने न सुहाय जो;
ध्याननी ताळी रे लागी नेहशुं
जलद-घटा जेम शिव-सुत वाहन दाय जो. प्रीतलडी. १
नेहधेलुं मन हारुं रे प्रभु अलजे रहे,
तन मन धन ते कारणथी प्रभु मुज जो;
हारे तो आधार रे साहिब रावल,
अंतरगतनी प्रभु आगळ कहुं गुझ जो. प्रीतलडी २
साहेब ते साचो रे जगमां जाणीए,
सेवकनां जे सहेजे सुधारे काज जो;
एहवे रे आचरणे केम करी रहुं?
बीरुद तमारुं तारण तरण जहाज जो. प्रीतलडी ३
तारकता तुजमांहे रे श्रवणे सांभळी
ते भणी हुं आव्यो छुं दीनदयाळ ! जो;
तुज करुणानी लहेरे रे मुज कारज सरे,
शुं घणुं कहीए? जाण आगळ कृपाळ ! जे. प्रीतलडी ४
करुणाद्रष्टि कीधी रे सेवक उपरे,
भव भय भावठ भांगी भक्ति प्रसंग जो;
मनोवांछित फळिया रे तुज आलंबने,
करजोडीने मोहन कहे मनरंग जो. प्रीतलडी ५
Comments
Post a Comment